I Liceum Ogólnokształcące w Zduńskiej Woli

---

Historia szkoły

Historia placówki sięga początku XX wieku, dokładnie od 1905 roku, kiedy to Towarzystwo Macierzy Szkolnej rozpoczęło działania mające na celu utworzenie szkoły średniej. Wkrótce po tym, w 1906 roku, Towarzystwo uzyskało zezwolenie na prowadzenie czteroklasowej szkoły realnej dla chłopców. Niestety, już w 1907 roku carskie władze zlikwidowały Towarzystwo Macierzy Szkolnej, a jego obowiązki przejęło Towarzystwo Wpisów Szkolnych, które prowadził ks. Jan Cyranowski. To jednak nie trwało długo, bowiem w 1909 roku Towarzystwo to również zostało rozwiązane.

W 1914 roku Ministerstwo Oświaty wydało zezwolenie dla Antoniego Radomskiego, ówczesnego dyrektora, na otwarcie siedmioklasowego Gimnazjum Realnego. Dwa lata później, w 1916 roku, została powołana do życia Czteroklasowa Szkoła Realna przez nowe Towarzystwo im. Henryka Sienkiewicza, które uzyskało zezwolenie od niemieckich władz okupacyjnych. W tym samym roku reaktywowane Koło Macierzy Szkolnej uzyskało zgodę na założenie szkoły średniej, co uznawane jest za datę początku oficjalnej działalności szkoły.

Po uzyskaniu niepodległości zmieniono nazwę na Ośmioklasowe Gimnazjum Filologiczno-Koedukacyjne im. Henryka Sienkiewicza. Dyrektorem został ks. Władysław Wojtasik, który zginął tragicznie 12 sierpnia 1942 roku w Dachau. To właśnie wtedy czterech uczniów, w tym Irena Jaruga i Kazimierz Rudnicki, złożyło przysięgę dojrzałości.

W 1921 roku, na mocy decyzji Ministerstwa Wyznań i Oświecenia Publicznego, szkoła otrzymała akt organizacyjny oraz nową nazwę: Państwowe Gimnazjum Koedukacyjne im. Kazimierza Wielkiego w Zduńskiej Woli. Warto wspomnieć, że podczas obchodów 100-lecia Zduńskiej Woli placówkę odwiedził Stanisław Wojciechowski, prezydent Rzeczypospolitej Polskiej.

W latach 30. wprowadzono dwustopniowy system edukacji w średnich szkołach, co zaowocowało utworzeniem czteroletniego gimnazjum oraz dwuletniego liceum. W 1937 roku odbył się pierwszy zjazd byłych uczniów, podczas którego powstało Koło Byłych Wychowanków Gimnazjum. Działalność organizacji ta sięgała niewiele wcześniej, gdyż pierwsze próby jej powołania miały miejsce w 1924 roku za sprawą Akademickiego Koła Zduńskowolan, które istniało do 1937 roku, kiedy to rozwiązano je na mocy ustawy.

Wybuch II wojny światowej doprowadził do zatrzymania działalności szkoły. W listopadzie 1939 roku władze okupacyjne aresztowały dyrektora Edwarda Bartkowskiego oraz innych nauczycieli, a sama szkoła została zamknięta wkrótce potem.

Po zakończeniu konfliktu, w 1945 roku, dyrektor Bartkowski wraz z nauczycielami przystąpili do odbudowy systemu edukacji w Zduńskiej Woli. Do zajęć lekcyjnych powrócono w marcu, a szkołę nazwano Państwowe Koedukacyjne Gimnazjum i Liceum.

W połowie lat 70. zarejestrowano Stowarzyszenie Absolwentów i Wychowanków Gimnazjum i Liceum, na którego czele stanął Aleksander Blaszczyk. W tym czasie uczniowie rozpoczęli naukę w nowo wybudowanej części południowej szkoły oraz w nowoczesnej sali gimnastycznej. W 1983 roku placówka została odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Z końcem lat 80. otwarto pracownię komputerową, a w 1984 roku wprowadzono rozszerzony program nauczania języka angielskiego.

Lata 90. przyniosły nowy rozwój. Szkoła została członkiem Stowarzyszenia Szkół Zrzeszonych w UNESCO, a po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej zaczęła współpracę z wieloma krajami, realizując międzynarodowe programy Sokrates i Comenius. W 2016 roku szkoła obchodziła swoje stulecie.

Znani absolwenci

Wśród absolwentów I Liceum Ogólnokształcącego w Zduńskiej Woli znajdują się uznawane osobistości, które znacząco wpłynęły na różne dziedziny życia społecznego i kulturalnego. Warto wspomnieć o Justynie Majkowskiej, znanej postaci, której osiągnięcia są inspiracją dla wielu młodych ludzi.

Oprócz niej, uwagę zwracają również inne osoby mające na swoim koncie sukcesy:

• Mariusz Wróblewski,
• Danuta Dudzińska,
• Ryszard Muzaj,
• Marta Dłubała,
• Magda Femme.

---

Oceń: I Liceum Ogólnokształcące w Zduńskiej Woli

---