Łazar Lusternik

Po rozpoczęciu I wojny światowej, jego rodzina przeniosła się do Smoleńska. W 1918 roku ukończył tam szkołę średnią, a wkrótce potem podjął studia na Uniwersytecie Moskiewskim na Wydziale Fizyczno-Matematycznym, które ukończył w 1922 roku. Jego kariera akademicka rozpoczęła się już wkrótce po, gdy został pracownikiem naukowym na tymże uniwersytecie, a w 1926 roku ukończył aspiranturę.

W 1927 roku został adiunktem, a rok później objął stanowisko wykładowcy na uniwersytecie w Niżnym Nowogrodzie. W tym samym roku wziął czynny udział w Międzynarodowym Kongresie Matematycznym, który odbył się w Bolonii. W 1930 roku Lusternik powrócił do Moskwy, gdzie pracował aż do swojej śmierci jako wykładowca w Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym.

Był autorem wielu prac badawczych, w tym z zakresu analizy funkcjonalnej, metod numerycznych, równań różniczkowych, rachunku wariacyjnego oraz geometrii różniczkowej. Jego wkład w te dziedziny matematyki jest nadal ceniony w środowisku akademickim.