Marian Mikołajczyk (cenzor)

---

Życiorys

Marian Mikołajczyk, znany z intensywnej działalności w komunistycznym ruchu w Polsce, został w marcu 1937 roku usunięty z gimnazjum z powodu zaangażowania w komunistyczne agitacje. Ukończył jednak edukację na poziomie małej matury. Kiedy w wrześniu 1939 roku Polska zmagała się z najazdem Niemiec, brał aktywny udział w obronie Woli, a następnie powrócił do Zduńskiej Woli. Niestety, 30 kwietnia 1940 roku został aresztowany, a po tym wydarzeniu wywieziony do obozu koncentracyjnego KL Dachau, a następnie do Mauthausen-Gusen. Szczęśliwie, 5 maja 1945 roku, został oswobodzony przez Amerykanów.

Po wojnie, Mikołajczyk podjął się redagowania czasopisma, które trafiało do byłych więźniów obozu, zatytułowanego Wolne Gusen. Jednak wskutek rozbieżności politycznych w redakcji, zdecydował się odejść z tej roli i wrócić do Polski. 11 września 1945 roku wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej (PPR), a wkrótce potem związał się również z Polską Zjednoczoną Partią Robotniczą (PZPR).

W ramach swoich zawodowych obowiązków, Mikołajczyk pracował jako referent w Urzędzie Propagandy i Informacji w Zduńskiej Woli, a jego działalność obejmowała również rolę referenta w miejscowym Urzędzie Kontroli Prasy. Ponadto był członkiem Egzekutywy Komitetu Miejskiego PPR. W 1946 roku przeprowadził się do Łodzi, gdzie objął stanowisko cenzora w lokalnym Urzędzie Kontroli Prasy. Jego kariera szybko rozwijała się, co zaowocowało awansem na starszego cenzora oraz zastępcę naczelnika.

Mikołajczyk również pełnił funkcję instruktora propagandy w Komitecie Dzielnicowym PPR w Łodzi-Śródmieściu, a później instruktora w szkoleniu partyjnym w Komitecie Łódzkim PZPR. Zasiadał także w komisji szkolenia partyjnego tego samego komitetu. Od 1950 roku był częścią Głównego Urzędu Kontroli Prasy w Warszawie, gdzie zajmował stanowisko szefa departamentu i zastępcy dyrektora, a od sierpnia 1951 do lutego 1957 pełnił funkcję dyrektora generalnego/prezesa GUKPPiW.

W latach 1958-1959 Mikołajczyk był zastępcą redaktora naczelnego Zachodniej Agencji Prasowej, a w 1960 roku objął stanowisko wicedyrektora, a następnie dyrektora Biura Listów Radia i Telewizji, które zajmował do 1966 roku. Później, w 1966 roku, został redaktorem naczelnym Nasłuchu Polskiego Radia i Telewizji. Od 1967 do 1968 roku zasiadał na stanowisku rzecznika prasowego Komitetu ds. Radia i Telewizji, a później pełnił funkcję zastępcy sekretarza programowego oraz p.o. sekretarza programowego tego komitetu.

Niestety, po długim życiu pełnym zaangażowania w działalność prasową i polityczną, Mikołajczyk zmarł, a jego prochy spoczęły na Cmentarzu Północnym w Warszawie.

---

Oceń: Marian Mikołajczyk (cenzor)

---