Kazimierz Kałużewski, znany również pod pseudonimem Chińczyk, urodził się 16 kwietnia 1912 roku w Zduńskiej Woli, to postać, która na trwałe wpisała się w historię II wojny światowej. Był żołnierzem Armii Krajowej, organizacji, która odegrała kluczową rolę w polskim ruchu oporu przeciwko niemieckiemu okupantowi.
Niestety, jego działalność nie pozostała bez konsekwencji. Kazimierz Kałużewski został aresztowany przez niemieckie władze i stracony 25 lutego 1944 roku w Karsznicach. Jego śmierć była wynikiem działań związanych z dywersją oraz sabotowaniem miejscowych niemieckich interesów. Tego rodzaju akty o wysokim ryzyku świadczą o odwadze i determinacji, które wykazywał w walce o wolność swojego kraju.
Życiorys
„Kazimierz Kałużewski był doświadczonym kolejarzem, który pełnił swoją funkcję na stacji kolejowej w Karsznicach. Z chwilą wybuchu II wojny światowej w 1939 roku wstąpił do Związku Walki Zbrojnej w obwodzie Sieradzkim. Wraz ze swoim kompanem, Juliusz Syllą (pseudonim Nit), prowadził działania sabotażowe, które skupiały się na osłabieniu transportów kolejowych dostarczających zaopatrzenie na front wschodni.
Akt sabotażu przybierał różne formy, w tym dodawanie piasku do smaru lokomotyw, a także niszczenie cylindrów, panewek i wałów parowozowych. Te działania skutkowały zatrzymywaniem składów pociągów w odległości już kilkudziesięciu kilometrów od Karsznic, co znacznie utrudniało niemieckie operacje wojskowe.
Niestety, w 1943 roku Kałużewski został aresztowany. Razem z Juliusz Syllą zostali skazani na śmierć i powieszeni w publicznej egzekucji w Karsznicach 25 lutego 1944 roku. Zgodnie z relacjami świadków tamtego wydarzenia, około 300-400 mieszkańców Karsznic zostało zmuszonych do uczestnictwa w tej tragicznej ceremonii. Więźniowie przybyli na miejsce egzekucji samochodem. Towarzyszył im jeszcze jeden więzień, który musiał założyć im pętle na szyje oraz wytrącić podpórkę, na której stali. Tuż przed śmiercią Kałużewski miał powiedzieć: „rodacy, giniemy”. Miejsce egzekucji było obstawione przez uzbrojonych w karabiny członków Reichsdeutsche SS, którzy przyglądali się zarówno skazanym, jak i zebranemu tłumowi.
W miejscu, gdzie dokonano stracenia kolejarzy, stoi pomnik poświęcony ich pamięci, będący symbolem hołdu dla zamordowanych.
Kazimierz Kałużewski był żonaty z Marią Kałużewską z domu Dąbrowską. W czasie wojny Niemcy również ją aresztowali; później przesłuchiwali ją w Łodzi. Maria Kałużewska została przewieziona do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, gdzie zginęła 22 lutego 1944 roku. Co ciekawe, Maria Kałużewska była krewną Maksymiliana Kolbego, poprzez swojego dziadka, który był bratem matki Kolbego – Marianny z d. Dąbrowską. Małżeństwo Kałużewskich miało córeczkę Danutę, która w ostatniej chwili została uratowana przed deportacją do Niemiec. Żołnierz AK, który podpisał listę Volksdeutsche, zobowiązał się, że wychowa ją zgodnie z niemiecką doktryną.
Kazimierz Kałużewski oraz Juliusz Sylla zostali uhonorowani jako patroni Zespołu Szkół im. Kazimierza Kałużewskiego i Juliusza Sylli w Zduńskiej Woli.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Marek Lejk | Cwi Bergman | Marian Mikołajczyk (cenzor) | Władysław Boerner | Agata Biernat | Wojciech Jagielski (ur. 1963)Oceń: Kazimierz Kałużewski