Max Factor Sr. to postać, która na zawsze zmieniła oblicze przemysłu kosmetycznego.
Urodził się jako Michaił (Michał) Faktor, znany także jako Maksymilian Faktorowicz, prawdopodobnie 17 lub 18 lutego 1872 lub 1877 roku w Zduńskiej Woli, a zmarł 30 sierpnia 1938 roku w Beverly Hills. Max Factor Sr. był amerykańskim producentem pochodzenia żydowskiego oraz wynalazcą kosmetyków, któremu zawdzięczamy powstanie przedsiębiorstwa Max Factor, które stało się synonimem jakości i innowacyjności w branży beauty.
W jego życiu osobistym znaczącą rolę odegrały trzy małżeństwa. Pierwszą małżonką Maxa była Esther Rosa (Rejza), z którą żył w latach 1896–1906. W wyniku tego związku przyszło na świat czworo dzieci. Następnie, od 1906 roku, jego żoną została Huma Sradkowska. W 1907 roku urodził im się syn, Louis, jednak Huma zmarła po zaledwie dwóch latach małżeństwa. Ostatnią partnerką Maxa była Jennie Cook, z którą ożenił się w 1908 roku i pozostawał w związku aż do swojej śmierci.
Ich syn, Sidney, przyszedł na świat w 1916 roku i zmarł w 2005 roku.
Życiorys
Max Factor urodził się w Zduńskiej Woli, w ubogiej, wielodzietnej rodzinie żydowskiej jako syn Cyrli z domu Wrocławskiej (czasami błędnie określanej jako Tandrowska) oraz Abrahama Joska. Wychował się jako jedno z dziesięciorga dzieci.
Od wczesnych lat życia marzył o zostaniu artystą, jednak zanim zrealizował swoje ambicje, podejmował różne prace, aby wesprzeć finansowo rodzinę. Sprzedawał pomarańcze i słodycze w holu łódzkiego teatru. Jako dziesięcioletni chłopiec rozpoczął naukę u renomowanego perukarza. W wieku 14 lat zdobył doświadczenie pracując jako asystent aptekarza i stomatologa, a później zatrudnił się w drogerii, gdzie eksperymentował z mieszankami kosmetyków, takich jak kremy i perfumy.
Kiedy miał 20 lat, uruchomił własny sklep z drogeriami i perukami w Moskwie, prowadząc go pod nazwiskiem Faktorowicz. Jednym z jego zajęć była charakteryzacja aktorów w Teatrze Imperialnym (Teatr Mały w Moskwie). Szybko stał się czołowym doradcą kosmetycznym dla rosyjskiej arystokracji oraz dworu carskiego.
W 1904 roku, razem z rodziną, przebywał w Stanach Zjednoczonych na Targach Światowych w St. Louis, gdziepostanowił na stałe osiedlić się.
W Los Angeles, gdzie osiedlił się w 1907 roku, otworzył nowy sklep z drogeriami i perukami. Wkrótce zaczął współpracować z aktorami filmowymi w Hollywood, jako uliczny charakteryzator, gdyż w tym czasie sami aktorzy musieli się charakteryzować na własny koszt.
W 1914 roku wprowadził innowacje w łatwym w nakładaniu i zmywaniu makijażu dla filmowców, co doprowadziło do powstania angielskiego terminu „make-up”. Jego wizjonerskim osiągnięciem było m.in. zapakowanie kosmetyków do tubek.
W 1917 roku rozpoczął współpracę z profesjonalnym gabinetem charakteryzacji filmowej, z jego kolegą, pionierem tego zawodu, George’em Westmorem. W 1929 roku otrzymał Oscara przyznawanego przez Amerykańską Akademię Filmową za charakteryzację.
Największym osiągnięciem w jego karierze było przygotowanie aktora Borisa Karloffa do roli potwora w filmie „Frankenstein” w 1931 roku, chwilę później jego klienci byli czołowymi postaciami amerykańskiego przemysłu filmowego, w tym Mary Pickford, Pola Negri, Gloria Swanson, Jean Harlow, Judy Garland, Rita Hayworth, Ginger Rogers, Marlena Dietrich, John Wayne, Charlie Chaplin, Frank Sinatra oraz Rudolf Valentino. Max Factor był odpowiedzialny za nadanie rudego odcienia włosom Rity Hayworth, co stało się jej znakiem rozpoznawczym, a także stworzył specjalną formułę pudru, który rozjaśnił ciemną cerę Rudolfa Valentino.
Jego sukces w branży charakteryzacji filmowej wynikał z umiejętności dostosowania kolorów emulsji filmowej (zarówno czarno-białej, jak i kolorowej) do ludzkiego oka, zapewniając bardziej naturalny wygląd aktorów i aktorek na ekranie.
W 1909 roku rozpoczął produkcję pierwszej serii własnych kosmetyków pod marką „Max Factor & Company”. Kolejnymi przykładami były linie Society Line (1916) i Colour Harmony Line (1918), które obejmowały puder, róż, cienie do powiek oraz szminkę. Charakteryzowały się one innowatywnym podejściem, gdyż ich kolory zostały dobrane w zależności od odcienia oczu i włosów klientów, zapewniając elegancki makijaż odzwierciedlający naturalne cechy twarzy.
W 1927 roku przedsiębiorstwo Max Factor rozpoczęło działania marketingowe w Stanach Zjednoczonych, a już w 1930 roku jego produkty były eksportowane do 80 krajów na całym świecie.
Max Factor zmarł 30 sierpnia 1938 roku, we śnie w swoim domu w Beverly Hills, w metropolii Los Angeles. Po jego śmierci firmę przejął syn, Francis Factor, który będąc chemikiem, ze względów marketingowych przyjął imię Max. To za jego sprawą, jeszcze w 1920 roku, Max Factor Sr. wprowadził termin „make-up”, który szybko zyskał popularność jako synonim pojęcia makijażu.
W 1991 roku amerykański koncern Procter & Gamble nabył markę „Max Factor”, a w 2015 roku sprzedał ją koncernowi Coty.
Pozostali ludzie w kategorii "Przedsiębiorczość i ekonomia":
Chaim Natan Widawski | Robert BiedermannOceń: Max Factor Sr.