Stanisław Cieślak (muzyk)

---

Życiorys

Muzyczna podróż Stanisława Cieślaka rozpoczęła się w czasach jego młodzieńczych lat, gdy zaczynał jako puzonista oraz pianista. Grał w zespole Tiger Rag będąc jeszcze uczniem w Liceum Muzycznym w Łodzi. To właśnie tam nawiązał znajomości z wybitnymi muzykami, takimi jak Michał Urbaniak oraz Zbigniew Namysłowski.

W roku 1973 zdał egzamin na Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Warszawie. W tym czasie współpracował z zespołem Fistulatores et Tubicinatores Varsovienses. Po przeprowadzce nad morze, stał się członkiem formacji Jazz Players. W jego karierze muzycznej były także takie zespoły jak Flamingo oraz Big Band Jana Tomaszewskiego.

Wspólnie z takimi artystami jak Marek Tarnowski, Włodzimierz Nahorny oraz Andrzej Przybielski, Cieślak odnosił liczne sukcesy. W Gdańsku, współtworząc kwartet Ryszarda Kruzy, powołał do życia zespół Soul Brothers. Udało im się zdobyć uznanie na festiwalu Jazz nad Odrą, gdzie Cieślak został wyróżniony jako najlepszy instrumentalista w 1966 roku.

Rok później, w 1967, pod tym samym szyldem, ale grając w innym składzie, zdobyli II nagrodę na konkursie jazzowym w Zurychu. Z kolei w 1969 roku koncertował w Szwecji z zespołem perkusisty Władysława Jagiełły. W skład grupy wchodzili również Zbigniew Namysłowski oraz dwaj byli członkowie zespołu Polanie – Piotr Puławski i Wiesław Bernolak.

Choć na początku kariera tego zespołu była obiecująca, zespół szybko się rozpadł, a Cieślak grywał w szwedzkim zespole Interpals, gdzie spotkał Leszka Dudziaka, który był pierwszym perkusistą Krzysztofa Komedy. Równocześnie, z powodu problemów z paszportem, musiał powrócić do Polski na początku 1970 roku.

Wkrótce po tym Cieślak aktywnie zaangażował się w życie muzyczne Warszawy, współpracując z Big Bandem „Stodoła”, Orkiestrą Polskiego Radia i Telewizji Studio S1 pod dyrekcją Andrzeja Trzaskowskiego, Studiem Jazzowym Polskiego Radia oraz z niekwestionowanymi gwiazdami polskiej sceny muzycznej, takimi jak Ewa Bem, Novi Singers, Bemibem czy zespołami Janusza Muniaka oraz Zbigniewa Namysłowskiego. Jego współpraca z Namysłowskim w 1972 roku przy nagraniu albumu pt. Winobranie uznawana jest za kluczowy moment w historii polskiego jazzu.

W 1976 roku Cieślak postanowił na stałe wyemigrować do Szwecji, gdzie obecnie mieszka w Sztokholmie. Jego pierwszym miejscem pracy był nieistniejący już klub Bolaget, w którym przez długi czas koncertował, grając wyłącznie swoją autorską muzykę. W ciągu swojej kariery współpracował z wieloma wielkimi nazwiskami, takimi jak Cornelis Vreeswijk, Bernt Rosengren, Henrik Wallin, Svente Thuresson i Emil Iwring, a nawet występował dla szwedzkiej pary królewskiej w miejscowości Storlien.

W wywiadzie dla Nowej Gazety Polskiej, który ukazał się 1 listopada 2020 roku, muzyk ujawnil, że intensywnie pracuje nad solowym projektem, planując nagranie autorskiej płyty, która miałaby nosić tytuł Stanisław Cieślak and Friends.

---

Oceń: Stanisław Cieślak (muzyk)

---