Pinchas Menachem Joskowicz, znany również jako פנחס מנחם יוסקוביץ, to postać niezwykle ważna w historii judaizmu. Urodził się w 1924 roku w Zduńskiej Woli, w Polsce, a jego życie i działalność pozostawiły trwały ślad w społeczności żydowskiej.
Był rabinem chasydzki Ger, co wiąże się z jednym z najbardziej wpływowych ruchów w judaizmie. Jego zaangażowanie w życie religijne i społeczne zaowocowało nominacją na naczelnego rabina Polski, którą pełnił od 1988 roku do 1999 roku. W tym okresie Joskowicz był liderem, który starał się wspierać i integrować wspólnotę żydowską w Polsce po upadku komunizmu.
Jego śmierć miała miejsce 26 listopada 2010 roku w Jerozolimie, co stanowi znak końca pewnej epoki dla wielu ludzi, którzy go znali i szanowali. Dziedzictwo, które pozostawił po sobie, nadal wpływa na współczesny ruch chasydzki oraz na życie Żydów w Polsce i na całym świecie.
Życiorys
Urodziny Pinchasa Menachema Joskowicza miały miejsce w Zduńskiej Woli, w rodzinie chasydzkiej, obfitującej w liczne dzieci. Była to rodzina związana z dworem cadyków, szczególnie z Góry Kalwarii. W trakcie II wojny światowej, Joskowicz znalazł się w getcie łódzkim, a następnie został przewieziony do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. Po zakończeniu wojny podjął studia rabinackie w Bergen, gdzie uzyskał smichę rabinacką.
W 1947 roku emigrował do Izraela, gdzie w Jerozolimie ukończył dalszą edukację w jesziwie. W nowym kraju poznał swoją żonę, z którą wspólnie pracowali jako wychowawcy w domu dziecka. Później Joskowicz zatrudnił się w Ministerstwie Opieki Społecznej i prowadził własną firmę farmaceutyczną.
W 1988 roku, na mocy porozumienia pomiędzy władzami Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Izraelem, został mianowany naczelnym rabinem Polski. Relacje między nim a zarządem Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich nie były najlepsze, co było spowodowane jego konserwatywnym podejściem do religii oraz niewielkim przestrzeganiem przez większość członków związku przykazań judaizmu ortodoksyjnego.
W 1996 roku na język polski przetłumaczono jego książkę pt. Opowieść o radości i cierpieniu, w której autor umieścił osobiste wspomnienia oraz przemyślenia dotyczące żydowskiej społeczności w Polsce przed wojną.
Rok 1999 przyniósł kontrowersje, kiedy to podczas wizyty Jana Pawła II w sejmie, Joskowicz wygłosił publicznie wiadomość do papieża, w której domagał się usunięcia „krzyża papieskiego” z terenu byłego obozu zagłady w Oświęcimiu. Powiedział: „Proszę, aby pan papież dał wezwanie do swoich ludzi, by także ten ostatni krzyż wyprowadzili z tego obozu”. Efektem jego słów było złożenie urzędniczej pozycji i powrót do Izraela.
Przypisy
- הרב מנחם פנחס יוסקוביץ זצ"ל, רבה הראשי של פולין לשafar [online], בחדרי חרדים, 27.11.2010 r. [dostęp 09.09.2021 r.]
- Zmarł rabin Joskowicz. jewish.org.pl. [dostęp 28.11.2010 r.]
- Pinchas Menachem Joskowicz. wprost.pl, 20.06.1999 r. [dostęp 25.03.2009 r.]
- Pinchas MenachemP.M. Joskowicz Pinchas MenachemP.M., Opowieść o radości i cierpieniu, Warszawa: Grupa Image, 1996 r.
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Maksymilian Maria Kolbe | Grzegorz Ignatowski | Woldemar Gastpary | Edmund Friszke | Otton Fryderyk KrenzOceń: Pinchas Menachem Joskowicz